ความโศกเศร้า สามารถเยียวยาตัวเองได้ "โดยลำพัง"
哀(かな)しみは、自分(じぶん)ひとりで自分(じぶん)を癒(いや)すこと事(こと)ができます。

แต่การจะได้รับ ความเบิกบาน อย่างเต็มเปี่ยม จำเป็นต้องมี "ใครสักคน" มาแบ่งปัน
でも、満(み)ち溢(あふ)れる喜(よろび)びは、分(わ)け与(あた)えるもう一人(ひとり)の人(ひと)がいなければなりません。

ทำไมเวลาโศกเศร้าเราถึงต้องอยู่ลำพัง
なぜに、私(わたし)たちが悲(かな)しんでいる時(とき)は、一人(ひとり)にならなければならないの。

ทำไมเวลาสุขใจเราต้องแบ่งปั่น
なぜ、幸(しあわ)せ(せ)を感(かん)じている時(とき)は、分(わ)け合(あ)わなければならないの。

เพราะความทุกข์ไม่มีใครช่วยเราผ่านพ้นไปได้ มีแต่เราต้องช่วยตัวเอง จึงจะผ่านพ้น
悲(かな)しみは、誰(だれ)もきみを救(すく)い出(だ)せないからです。君(きみ)のみが、自助努力(じじょどりょく)で抜(ぬ)け出(だ)せるのです。

แต่ความสุขนั้น เมื่อมันเต็มจนล้น เราแค่หยิบยื่นให้คนรอบข้าง ใจเรายิ่งจะอิ่มเต็ม
しかし、幸(しあわ)せは、満(み)ちて、溢(あふ)れ出(で)たなら、君(きみ)は、拾(ひろ)い上(あ)げ回(まわ)りの人(ひと)に渡(わた)すだけで、君(きみ)の心(こころ)も更(さら)に満(み)たされていくからなのです。

#นามบุญ
#namboon
出典 ที่มา : https://is.gd/lYHpUi
Photo　 : https://is.gd/wXzkRk
翻訳 การแปล ：OOSHIRO
ช่วยกดนี้ ↓ ด้วยครับ

にほんブログ村にほんブログ村
自分で翻訳！
外国語学習(英語以外)
翻訳ランキング
タイ語ランキング